Sagopa Kajmer & Kolera-Gam Tozu ve Dünyanın Ninnisi

Sagopa Verse:
Zaman geriye dönmemek üzere kapını çarpan umursamaz
güvenim dört nala kaçan bir korkak, soğuk ısımı çalar.
Donan yüzüm alevsiz yanar. Kulak rengim pancar
Adımı anar lakırdılar.
Ya Allah!… Garibin başını yaktılar, onlar apse oydular.
Alnıma kabzeyi vurdular, güven evimi yaktılar,
hatrın hasını çaldılar. Yemin olsun duyan kulaklar,
dırdırlardan bıktılar.
hain davran, devran aylak, kıvran ahmak, yürür kervan
ürür it-köpek-çakal-salak-o !…
evet musikim sanattır, dibini beceren attır.
Sagopa stara addır.
İnan bu ayaklara giderek azalır derman.
Önümde melekten bozma şeytan, elinde soğuk tırpan
güneş gözünü açana dek, karabasanla hırpalan
kuma döner dağ olan, tedirgin keloğlan.
talan, bahçe bağ olan, yalan dilimden firak olan.
kalp bağımdan en güzel güldür yazık elimde solan
rabbim Sago viran, kimi zaman yalnızlık yaman
savursanda batıramayacak gemilerimi fırtınan

Nakarat:
Tabutlara sığmayacak kadar intihar var, şeytanın siparişi
dünyanın ninnisi olmuş sirenler, ya RAB bizi özler
Şah damarım attıkça yaşını silerim çeşmin, solar hayat resmin
umut nerdesin,yine bittin nerelere gittin ben seni göremeden?

Kolera Verse:
İlkin sizi tanıştırayım bu sadık devem Gubar-ı Gam
Öpeyim geçsin dizindeki yara dün girdiğimiz savaşta
bir kaç bedevi saldırdı, mübarek oldu bana gazam
hem beni korudu hem gönlümü sadık devem Gubar-ı Gam

Pejmürde etti bizi bu çöl en sadığı
hilal çıktı uyku bastı yok mu çölün sığınağı
devem ağam dedi uzan sırtım eğri ama dayan
sensiz uyku bana haram anca senle manzaram

Gubar-ı Gam Esen’im dedi şurası akrep vadisi
sözleri seni incitmesin muşhurdur onların iğnesi
ağlamaktan kör olmuş onlar yüzünden çöl faresi
iplik ol da süzül onan sen nur onlar zifiri

Vadiye vardık yol kesildi tırmandı Gubar’a elçisi
kulağıma eğilip kulağın kepçe, dişin çarpık deli dedi
kepçe olsa duyar kulak ve bu diş koparır iğneni
yolum uzun gazla Gam bunlar zakkum meyvesi

Geçti aradan zaman sade duyan Rab ve Gam
çölden çorak gönlüm aç bu hasretinle uyuyamam
seni bulmak adına çabam, kumda gezip dolaşmam
ben karanlık bir kasabayım sabrımın adı Gubar-ı Gam

Vee sırada Monotonluk Maratonu Bunu da severim.

Kolera Verse:
Benimle kal! Hevesim kursağımda takılı kaldı
Gözlerim telaş timsali her ölende ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı komada martı
Lodos mağduru melteminde ayıldı ve
Yalnız uyandı. Suskunluğum minnetimdi
Yokluğun varlığı kanattı kendimi limana
Bağladım uçarı aklım halattı kararlarım
ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı
bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı (Kanat)

Burun buruna geldim seni bulmak için
Her belayla düşündüm 3 yıl arayla
küs mü mecnun Leyla’ya? bacaklarımı
sarkıtırım dalga çarpar ayağıma
beyaz saçların akasya çalmış kokunu lavanta
Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
20 sene de uzayan saçı küçük bir bit makaslatır
2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır
büyümek istemiyorum annem babam yaşlanır
Saçının teli kopmasın, korkarım Allah muhafaza
şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafıza
ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla
buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza
Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et
yıkılır bendim ilk tayfunda yağmurun işi çiselemek
sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek
çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret

Nakarat:
Bak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım!…
Bu monotonluk maratonu. Onu tanı!…
İçinde düşünce koştur!!!

SaGoPa Verse:
Derin bir denizin dibine çökmüş, bir hazine aşk denen
Gafilen bir av olur aniden. Bir kalp,ve diğeri hükmeden.
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken.
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükunet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hucmederken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret
Yardım et, bir iğne vur!… Ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını.
Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı.
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı
Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır.
İlle çile mi çekmem lazım? Nurum yüzüme dargındır
İlle gerisi Mühim değil sevgim sana özel ve Saftır
Bugüne dek işlediğim günaha. İstirhamım tekbir aftır.
Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı. Biçim Biçim?…
Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim.
Ben, yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim.